wtorek, 29 kwietnia 2014

Przemiany Gospodarcze po roku 1989

  Sytuacja gospodarcza Polski (bardzo wysoka inflacja, znaczny deficyt budżetowy – gospodarka na skraju zapaści) pod koniec lat 80. XX wieku wymagała bardzo szybkich i zdecydowanych ruchów. Była tego świadoma władza PRL, stąd też w trakcie obrad Okrągłego Stołu w 1989 r. znaczną wagę przywiązano do ustaleń gospodarczych.

Pod koniec 1988 roku uchwalona została ustawa o działalności gospodarczej, wprowadzająca  rewolucyjną w czasach realnego socjalizmu zasadę wolności gospodarczej i równości podmiotów gospodarczych.

Dzięki tej ustawie nastąpił znaczący wzrost udziału sektora prywatnego w gospodarce i jego prawne zrównanie z sektorem państwowym. W ślad za tą ustawą, zwaną ustawą Wilczka od jej twórcy, ministra gospodarki Mieczysława Wilczka, poszła  liberalizacja polityki gospodarczej, po raz pierwszy za istotę gospodarowania przyjmującej racjonalność i rachunek ekonomiczny.  Na gruncie tych zmian, wprowadzonych jeszcze za czasów rządów komunistycznych, wyrosły wolnorynkowe reformy rządu Tadeusza Mazowieckiego.



Po dwóch latach recesji związanej z przechodzeniem z produkcji głównie na rzecz RWPG  w ustroju socjalistycznym do ustroju kapitalistycznego od 1992 Polska notuje nieprzerwany wzrost gospodarczy. Poziom sprzed recesji udało się osiągnąć ponownie w 1996 roku. W 2006 roku polska gospodarka wytwarzała już o 50% więcej niż w końcówce PRL. W 2011 to było już o 95,7% więcej.




W województwie Lubelskim stopa bezrobocia w roku 2006r. wynosiła 17,6%. Według danych Urzędu Statystycznego w Lublinie obecna stopa bezrobocia wynosi 15,0%.  
 
Źródło:

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz